гупэ

Тхыгъэр къыздрахар Википсалъалъэ

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ЩЫӀЭЦӀЭ

ЭТИМОЛОГИЕ

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

  • IPA ['gʷǝpɐ]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

  • [гуп] + -э

СКЛОНЕНЭ

Закъуэ бжыгъэ Куэд бжыгъэ
Мыбелджылы Белджылы Мыбелджылы Белджылы
Именительнэ: гупэ гупэр -- гупэхэр
Эргативнэ: гупэ гупэм -- гупэхэм
Послеложнэ: гупэкӀэ гупэмкӀэ гупэхэкӀэ гупэхэмкӀэ
Обстоятельственнэ: гупэу гупэрауэ гупэхэу гупэхэрауэ

МЫХЬЭНЭ

  1. ӀуплъапӀэ, напэр здэгъэза лъэныкъуэ.
  2. Къуажэм дэт унэхэм я ӀуплъапӀэхэр нэхъыбэу здагъазэ лъэныкъуэ.

ЩАПХЪЭХЭР

  • Хьэжмурат и гупэр жьапщэм хуэгъэзауэ кӀуэрт. Шортэн Аскэрбий
  • Унэ гупэм деж стӀол щытщ, стӀолтепхъуэ плъыжь тепхъуэжауэ. Къардэн Бубэ

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

  • ЩӀалэ цӀыкӀур гупэм дэкӀащ, шкӀэр къихужыну.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ
  • гупэ: 1. the front or forward part of sb or sth 2. the edge or outskirts (of a village)
  • ЩӀалэ цӀыкӀур гупэм дэкӀащ, шкӀэр къихужыну: the boy went outside the edge of village to bring home the caӀf.
УРЫСЫБЗЭ
  • гупэ: 1. перед, передняя часть кого-чего-л. 2. околица, окраина (села)
  • ЩӀалэ цӀыкӀур гупэм дэкӀащ, шкӀэр къихужыну: мальчик вышел за околицей чтобы пригнать обратно теленка.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын