гъэгызын
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС
ЭТИМОЛОГИЕ
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [ʁɐɣǝ'zǝn]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- гъэ- + [гыз] + -ы + -н
СПРЯЖЕНЭ[зэгъэзэхуэжын]
Глагол лъэӏэс "гъэгызын"-ым и спряженэр
МЫХЬЭНЭ
- гызын псалъэм и каузатив.
- Егъэлеяуэ зыгуэр гъэгузэвэн, гъэгужьеин.
ЩАПХЪЭХЭР
- Уий, Сосрыкъуэ, Жаншэрхъыр уогъэхыщӀэри, нарт щауэр уогъэгызри. Нартхэр
- Зытеувэ щӀыгур игъэгызу иныжьыр къакӀуэрт. ӀуэрыӀуатэ, фольклор
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
- Узым лӀыжьыр игъэгызырт.
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- гъэгызын: 1. causative for гызын: make sb moan or groan 2. cause horror in sb, make sb shake, shudder or tremble
- Узым лӀыжьыр игъэгызырт: the illness (pain) made the old man groan.
УРЫСЫБЗЭ
- гъэгызын: 1. каузатив к гызын: заставлять или давать стонать 2. привести кого-л. в ужас, в содрогание
- Узым лӀыжьыр игъэгызырт: от боли (болезни) старик стонал.
БИБЛИОГРАФИЕ