гъэгызын

Тхыгъэр къыздрахар Википсалъалъэ

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС

ЭТИМОЛОГИЕ

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

  • IPA [ʁɐɣǝ'zǝn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

  • гъэ- + [гыз] + -ы + -н

СПРЯЖЕНЭ[зэгъэзэхуэжын]

Глагол лъэӏэс "гъэгызын"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

  1. гызын псалъэм и каузатив.
  2. Егъэлеяуэ зыгуэр гъэгузэвэн, гъэгужьеин.

ЩАПХЪЭХЭР

  • Уий, Сосрыкъуэ, Жаншэрхъыр уогъэхыщӀэри, нарт щауэр уогъэгызри. Нартхэр
  • Зытеувэ щӀыгур игъэгызу иныжьыр къакӀуэрт. ӀуэрыӀуатэ, фольклор

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

  • Узым лӀыжьыр игъэгызырт.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ
  • гъэгызын: 1. causative for гызын: make sb moan or groan 2. cause horror in sb, make sb shake, shudder or tremble
  • Узым лӀыжьыр игъэгызырт: the illness (pain) made the old man groan.
УРЫСЫБЗЭ
  • гъэгызын: 1. каузатив к гызын: заставлять или давать стонать 2. привести кого-л. в ужас, в содрогание
  • Узым лӀыжьыр игъэгызырт: от боли (болезни) старик стонал.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын