дзагуэ

Тхыгъэр къыздрахар Википсалъалъэ

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ПЛЪЫФЭЦӀЭ

ЭТИМОЛОГИЕ

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

  • IPA [dzɑ:'gʷɐ]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

  • [дз] + -а + [гу] + -э

СКЛОНЕНЭ

Закъуэ бжыгъэ Куэд бжыгъэ
Мыбелджылы Белджылы Мыбелджылы Белджылы
Именительнэ: дзагуэ дзагуэр -- дзагуэхэр
Эргативнэ: дзагуэ дзагуэм -- дзагуэхэм
Послеложнэ: дзагуэкӀэ дзагуэмкӀэ дзагуэхэкӀэ дзагуэхэмкӀэ
Обстоятельственнэ: дзагуэу дзагуэрауэ дзагуэхэу дзагуэхэрауэ

МЫХЬЭНЭ

  1. Дзэ зыӀумытыж.
  2. Зи жаныр ӀукӀа, зи дзэр мыжан, фӀыуэ пызымыупщӀ.
  3. Хуэмыху, жаныгъэ зыхэмылъ.

ЩАПХЪЭХЭР

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

  • ЛӀыжь дзагуэ.
  • Джыдэ дзагуэ.
  • ЛӀы дзагуэ.
  • Лэныстэ дзагуэ.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ
  • дзагуэ: 1. toothless (about sb) 2. blunt (about cutting instruments) 3. slow, clumsy, sluggist
  • ЛӀыжь дзагуэ: a toothless old man
  • Джыдэ дзагуэ: a blunt axe
  • ЛӀы дзагуэ: a slow, clumsy person
  • Лэныстэ дзагуэ: blunt scissors
УРЫСЫБЗЭ
  • дзагуэ: 1. беззубый (о ком-л.) 2. тупой (о режущих предметах) 3. нерасторопный, неповоротливый
  • ЛӀыжь дзагуэ: беззубый старик
  • Джыдэ дзагуэ: тупой топор
  • ЛӀы дзагуэ: неповоротливый человек
  • Лэныстэ дзагуэ: тупые ножницы

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын