едыркъын
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС
ЭТИМОЛОГИЕ
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [je:dǝr'qʹǝn]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- е- + [дыркъ] + -ы + -н
СПРЯЖЕНЭ[зэгъэзэхуэжын]
Глагол лъэмыӏэс "едыркъын"-ым и спряженэр
МЫХЬЭНЭ
- МащӀэу еуэн, етӀыркъын, тӀэкӀу жьэхэуэн.
- ДзэкӀэ зыгуэрым Ӏыхьэ тӀэкӀу къыгуэчын.
ЩАПХЪЭХЭР
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
- Мывэ идзар пэгуным едыркъащ.
- ЩӀалэ цӀыкӀур и ныбжьэгъум едыркъащ.
- Фошыгъум едыркъын.
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- едыркъын: 1. knock, hit, strike sb or sth on sth 2. bite, nip or gnaw sth off
- Мывэ идзар пэгуным едыркъащ: the stone that was thrown hit the bucket.
- ЩӀалэ цӀыкӀур и ныбжьэгъум едыркъащ: the little boy struck his friend.
- Фошыгъум едыркъын: bite off a piece of sugar
УРЫСЫБЗЭ
- едыркъын: 1. стукнуть, ударить кого-что-л. по чему-л. 2. откусить, отгрызть что-л.
- Мывэ идзар пэгуным едыркъащ: брошенный камень ударил ведро.
- ЩӀалэ цӀыкӀур и ныбжьэгъум едыркъащ: маленький мальчик ударил друга.
- Фошыгъум едыркъын: откусить кусок сахара.
БИБЛИОГРАФИЕ