кӏэрыутӏыпщхьэн

Тхыгъэр къыздрахар Википсалъалъэ

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС

ЭТИМОЛОГИЕ

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

  • IPA [tʹʂɐrǝwǝtʹǝ'pɕħɐn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

  • кӏэры- + [утӏыпщ] + -хь + -э + -н

СПРЯЖЕНЭ[зэгъэзэхуэжын]

Глагол лъэӏэс "кӏэрыутӏыпщхьэн"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

  1. Джабэ, дэгъэзеигъуэ гуэрым зыгуэр кӀэрыгъэхьэн, джабэм кӀэрыту утӀыпщын.
  2. УтӀыпщауэ зыгуэр зыщӀыпӀэ кӀэрыгъэхьэн (п. п. джабэ, нэкӀу сыт хуэдэхэм).

ЩАПХЪЭХЭР

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

  • ШкӀэхэр джабэм кӀэрыутӀыпщхьэн.
  • Мэлыхъуэм хъушэр бгым кӀэриутӀыпщхьащ:

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ
  • кӏэрыутӏыпщхьэн: 1. chase, drive or let sb or sth out on a slope (for example, a herd) 2. let free or release sb or sth on an inclined or vertical surface (of sth)
  • ШкӀэхэр джабэм кӀэрыутӀыпщхьэн: drive the calves up the slope.
  • Мэлыхъуэм хъушэр бгым кӀэриутӀыпщхьащ: the shepherd drove his flock up the mountain.
УРЫСЫБЗЭ
  • кӏэрыутӏыпщхьэн: 1. пустить, выгнать кого-что-л. на склон (напр. стадо) 2. пустить, распустить кого-л. по наклонной или вертикальной поверхности (чего-л.)
  • ШкӀэхэр джабэм кӀэрыутӀыпщхьэн: выгнать телят на склон.
  • Мэлыхъуэм хъушэр бгым кӀэриутӀыпщхьащ: пастух выгнал стадо на гору.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын