хуэгъэделэн

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [xʷɐʁɐde:'ɮɐn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• хуэ- + гъэ- + [дел] + -э + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэмыӏэс "хуэгъэделэн"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. Игъэделэн лъэкӀын, гъэделэфын.
2. Гъэделэфын, гъэгъуэщэфын (п. п. хъыджэбзыр).

ЩАПХЪЭХЭР

• Мо лӀы бзаджэм мурад ищӀащ, щӀалэжьыр хуэгъэделэмэ, и шыфӀыр къихъуэжыну. ӀуэрыӀуатэ, фольклор

• Хыджэбзыр Ӏущт, зы щӀалэжь и ужь къихьэкӀэ хуэгъэделэнутэкъым. ӀуэрыӀуатэ, фольклор

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• хуэгъэделэн: 1. be able to deceive, trick or fool sb 2. be able to seduce (a girl, a woman)

УРЫСЫБЗЭ

• хуэгъэделэн: 1. суметь обмануть, провести, одурачить кого-л. 2. суметь соблазнить (девушку, женщину)

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын