гъэпыхьэн
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС
ЭТИМОЛОГИЕ
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [ʁɐpǝ'ħɐn]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- гъэ- + [пыхь] + -э + -н
СПРЯЖЕНЭ[зэгъэзэхуэжын]
Глагол лъэӏэс "гъэпыхьэн"-ым и спряженэр
МЫХЬЭНЭ
- пыхьэн I псалъэм и каузатив.
ЩАПХЪЭХЭР
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
- Хьэм сабийр игъэпыхьащ.
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- гъэпыхьэн: causative for пыхьэн I: make cry or sob loudly
- Хьэм сабийр игъэпыхьащ: the dog made the child cry loudly.
УРЫСЫБЗЭ
- гъэпыхьэн: каузатив к пыхьэн I: заставить сильно плакать, рыдать
- Хьэм сабийр игъэпыхьащ: собака застивила ребёнка сильно плакать.
БИБЛИОГРАФИЕ