гъэпщӏэун
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС
ЭТИМОЛОГИЕ
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [ʁɐpʹɕʹɐ'wǝn]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- гъэ- + [пщӏ] + -э + [у] + ы + -н
СПРЯЖЕНЭ[зэгъэзэхуэжын]
Глагол лъэӏэс "гъэпщӏэун"-ым и спряженэр
МЫХЬЭНЭ
- пщӏэун псалъэм и каузатив.
ЩАПХЪЭХЭР
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
- Джэдур гъэпщӏэун.
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- гъэпщӏэун: causative for пщӏэун: squeal, whine, howl (about a dog), miaow, meow (about a cat)
- Джэдур гъэпщӏэун: the cat squealed
УРЫСЫБЗЭ
- гъэпщӏэун: каузатив к пщӏэун: визжать, скулить (о собаке), мяукать
- Джэдур гъэпщӏэун: кошка визжала.
БИБЛИОГРАФИЕ