дыргъын
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС
ЭТИМОЛОГИЕ
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [dǝr'ʁǝn]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- [дыргъ] + -ы + -н
СПРЯЖЕНЭ
[зэгъэзэхуэжын]Глагол лъэмыӏэс "дыргъын"-ым и спряженэр
МЫХЬЭНЭ
- ГъущӀхэкӀ папцӀэ гуэр (п. п. шэмэдж, фӀанэ) зы быдэ гуэрым (п. п. мывэм, удз лъабжьэ быдэм) жьэхэуэу макъ ищӀын.
ЩАПХЪЭХЭР
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
- ФӀанэр мывэм хуэзэри дыргъащ.
- Шэмэджыр шэмэджгъэдыргъым хуэзэри дыргъащ.
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- дыргъын: ring, clink (for example, about a hoe or scythe)
- ФӀанэр мывэм хуэзэри дыргъащ: the hoe hit the stone with a clink.
- Шэмэджыр шэмэджгъэдыргъым хуэзэри дыргъащ: the scythe clinked when it hit a St. John's wort pant.
УРЫСЫБЗЭ
- дыргъын: звякнуть (напр. о тяпке, о косе)
- ФӀанэр мывэм хуэзэри дыргъащ: мотыга звякнула, ударившись о камень.
- Шэмэджыр шэмэджгъэдыргъым хуэзэри дыргъащ: коса звякнула, ударившись о растение зверобоя.
БИБЛИОГРАФИЕ