игъэлӏыкӏын
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
[зэгъэзэхуэжын]ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС
[зэгъэзэхуэжын]ЭТИМОЛОГИЕ
[зэгъэзэхуэжын]КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
[зэгъэзэхуэжын]- IPA [jǝʁɐɬʹǝ'tʹʂǝn]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
[зэгъэзэхуэжын]- и- + гъэ- + [лӏ] + -ы + -кӏ + -ы + -н
СПРЯЖЕНЭ
[зэгъэзэхуэжын]МЫХЬЭНЭ
[зэгъэзэхуэжын]- илӏыкӏын псалъэм и каузатив.
ЩАПХЪЭХЭР
[зэгъэзэхуэжын]- УилӀыкӀынумэ, уригъэлӀыкӀынут Зэчрей, армыхъумэ ущӀелъэӀур къыпхуищӀэнутэкъым. Теунэ Хьэчим
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
[зэгъэзэхуэжын]НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
[зэгъэзэхуэжын]ИНДЖЫЛЫБЗЭ
[зэгъэзэхуэжын]- игъэлӏыкӏын: causative for илӏыкӏын: 1. let die of sth (a wound, sickness, etc.) 2. make sb strongly not want sth (to go swh, to see sb)
УРЫСЫБЗЭ
[зэгъэзэхуэжын]- игъэлӏыкӏын: каузатив к илӏыкӏын: 1. дать умереть от чего-л. (от раны, болезни, и т.п.) 2. заставить сильно не хотеть чего-л. (идти куда-л., видеть кого-л.)
БИБЛИОГРАФИЕ