къыпегъэхын

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [qʹǝpe:ʁɐxǝn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• $$$

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэӏэс "къыпегъэхын"-м и спряженэ

МЫХЬЭНЭ

1. Къыпыхын II псалъэм и каузатив.
2. Къеудыхын, къыпыудын (п. п. фочкӀэ).
3. Зыгуэр зэмыпэсын, гугъапӀэншэу къэгъэнэн.

ЩАПХЪЭХЭР

• Шууищ кӀэлъыщӀэпхъуат лӀыми, и фочыр къызэриубыдэкӀщ, къауэри шууищым языр шыпхэмкӀэ къыпригъэхащ. Къэбэрдей, альманах

• [Хьисэ:] — Зэхэпхрэ, Фосэт, зэдзейхэм я зэхъуэхъужыкӀэр? Дэ лъэныкъуэкӀэ дыкъыпрагъэхыу арщ. Акъсырэ Залымхъан

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

УРЫСЫБЗЭ

• къыпегъэхын: 1. упрекать кого-л. в чём-л., ставить в упрёк что-л. кому-л. 2. сбить кого-что-л. с верхушки чего-л. (обычно выстрелом) 3. отвергнуть кого-л.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын