кӏэрыӏун
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС
ЭТИМОЛОГИЕ
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [tʹʂɐrǝ'ʔʷǝn]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- кӏэры- + [ӏу] + -ы + -н
СПРЯЖЕНЭ[зэгъэзэхуэжын]
Глагол лъэӏэс "кӏэрыӏун"-ым и спряженэр
МЫХЬЭНЭ
- ТӀасхъэу, ауэ сытми зыгуэр зыгуэрым кӀэрыгъэбыдэн.
- Зыгуэрым емызэгъ, емыкӀу гуэр кӀэрылъхьэн, зыхуэмей, фӀэмыфӀ гуэрым пыщӀэн.
ЩАПХЪЭХЭР
- — Мы скӀэрыӀуар гъусэ схуэхъунукъым, — жиӀащ щӀалэм. ӀуэрыӀуатэ, фольклор
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- кӏэрыӏун: 1. affix or attach sth to sth somehow, in a haphazard manner. 2. force sb to accept sth, impose sth on sb.
УРЫСЫБЗЭ
- кӏэрыӏун: 1. прикрепить кое-как что-л. к чему-л. 2. навязать кого-что-л. кому-л.
БИБЛИОГРАФИЕ