Jump to content

пылыпщӏыкӏын

Тхыгъэр къыздрахар Википсалъалъэ

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС

ЭТИМОЛОГИЕ

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

  • IPA [pǝɮǝpʹɕʹǝ'tʹʂǝn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

  • пы- + [лыпщӏ] + -ы + -кӏ + -ы + -н

СПРЯЖЕНЭ

[зэгъэзэхуэжын]

Глагол лъэӏэс "пылыпщӏыкӏын"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

  1. Зыгуэрым и кӀапэр мафӀэм писыкӀын, пипхъуэтын, пилыпщӀыкӀын, пылыгъукӀын.

ЩАПХЪЭХЭР

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

  • Дыгъэ гуащӀэм тхьэмпэхэр пилыпщӀыкӀащ.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ
  • пылыпщӏыкӏын: scorch, singe or burn the end or edge of sth.
  • Дыгъэ гуащӀэм тхьэмпэхэр пилыпщӀыкӀащ: the scorching sun burnt the leaves.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын

УРЫСЫБЗЭ
  • пылыпщӏыкӏын: опалить, обжечь конец, край чего-л.
  • Дыгъэ гуащӀэм тхьэмпэхэр пилыпщӀыкӀащ: палящее солнце обожгло листья.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын