Jump to content

пыфыкӏын

Тхыгъэр къыздрахар Википсалъалъэ

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС

ЭТИМОЛОГИЕ

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

  • IPA [pǝfǝ'tʹʂǝn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

  • пы- + [ф] + -ы + -кӏ + -ы + -н

СПРЯЖЕНЭ

[зэгъэзэхуэжын]

Глагол лъэмыӏэс "пыфыкӏын"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

  1. Зыгуэрым и кӀапэр, нэзыр, бгъур фын.

ЩАПХЪЭХЭР

  • Мэз мэракӀуэм, щӀымахуэр ириха нэужь, и пащӀэхэр пофыкӀ. Ботаникэ, учебник

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ
  • пыфыкӏын: rot, decompose (about the end or edge of sth.)
УРЫСЫБЗЭ
  • пыфыкӏын: сгнить (о конце, крае чего-л.)

{{библиографие}