теуэн

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [te:ˈwɐn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• те- + [у] + -э + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэмыӏэс "теуэн"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. ТеукӀуриен, къауэу, къищӀыкӀыу техуэн (п. п. жыгыр гъуэгум).
2. Зэкъуэхуауэ тезэрыхьын, тегуплӀэн.

ЩАПХЪЭХЭР

• Езым нэхърэ нэхъ лъэщу щыт пщы-уэркъым теуэн иракуртэкъым пщыхэми, уэркъхэми. Шортэн Аскэрбий

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

• Жыгыр гъуэгум теуащ.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• теуэн: 1. fall down swh, on sb or sth 2. attack or raid sb
• Жыгыр гъуэгум теуащ: the tree fell down on the road.

УРЫСЫБЗЭ

• теуэн: 1. упасть куда-л., на кого-что-л. 2. напасть на кого-л.
• Жыгыр гъуэгум теуащ: дерево упало на дорогу.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [te:ˈwɐn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• те- + [у] + -э + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэмыӏэс "теуэн"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. ТепкӀэн (лъакъуэкӀэ), зыгуэрым и щхьэфэм, и щӀыӀум теуӀуэн, етӀыркъын. ЛъакъуэкӀэ теуэн.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• теуэн: stomp, stamp or trample sth (with your feet); strike, hit or knock on the surface of sth (for example, with a hammer)

УРЫСЫБЗЭ

• теуэн: топать (напр. ногами); стучать чем-л. по поверхности чего-л. (напр. молотком)

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын