теуэн
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС
ЭТИМОЛОГИЕ
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [te:ˈwɐn]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- те- + [у] + -э + -н
СПРЯЖЕНЭ
[зэгъэзэхуэжын]Глагол лъэмыӏэс "теуэн"-ым и спряженэр
МЫХЬЭНЭ
- ТеукӀуриен, къауэу, къищӀыкӀыу техуэн (п. п. жыгыр гъуэгум).
- Зэкъуэхуауэ тезэрыхьын, тегуплӀэн.
ЩАПХЪЭХЭР
- Езым нэхърэ нэхъ лъэщу щыт пщы-уэркъым теуэн иракуртэкъым пщыхэми, уэркъхэми. Шортэн Аскэрбий
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
- Жыгыр гъуэгум теуащ.
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- теуэн: 1. fall down swh, on sb or sth 2. attack or raid sb
- Жыгыр гъуэгум теуащ: the tree fell down on the road.
УРЫСЫБЗЭ
- теуэн: 1. упасть куда-л., на кого-что-л. 2. напасть на кого-л.
- Жыгыр гъуэгум теуащ: дерево упало на дорогу.
БИБЛИОГРАФИЕ
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС
ЭТИМОЛОГИЕ
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [te:ˈwɐn]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- те- + [у] + -э + -н
СПРЯЖЕНЭ
[зэгъэзэхуэжын]Глагол лъэмыӏэс "теуэн"-ым и спряженэр
МЫХЬЭНЭ
- ТепкӀэн (лъакъуэкӀэ), зыгуэрым и щхьэфэм, и щӀыӀум теуӀуэн, етӀыркъын. ЛъакъуэкӀэ теуэн.
ЩАПХЪЭХЭР
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- теуэн: stomp, stamp or trample sth (with your feet); strike, hit or knock on the surface of sth (for example, with a hammer)
УРЫСЫБЗЭ
- теуэн: топать (напр. ногами); стучать чем-л. по поверхности чего-л. (напр. молотком)
БИБЛИОГРАФИЕ