улъиин

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [wǝɬi:ˈjǝn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• [улъий] + -ы + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэмыӏэс "улъиин"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. ГъущӀым и къабзагъэм, быдагъэм зихъуэжын.
2. ЩӀыхьыр, нэмысыр, пщӀэ къыхуащӀыр фӀэкӀуэдын.

ЩАПХЪЭХЭР

• Бий гъэгызурэ сэ си Ӏэщэр мащэм илъурэ мэулъий. Сов. Къэбэрдей, альманах

• и ӀуэрыӀуатэ, фольклор

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

• ЦӀыхур улъиин.
• И цӀэ улъиин.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• улъиин: 1. rust, become rusted, corroded 2. disgrace, embarrass or humiliate oneself.
• ЦӀыхур улъиин: disgrace oneself (a person)
• И цӀэ улъиин: disgrace one's name

УРЫСЫБЗЭ

• улъиин: 1. заржаветь 2. опозориться
• ЦӀыхур улъиин: опозориться (о человеке)
• И цӀэ улъиин: опозорить свое имя

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын