уфэкъын

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [wǝfɐˈqʹǝn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• [уфэкъ] + -ы + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэӏэс "уфэкъын"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. Теплъаджэ, фэншэ щӀын.
2. ХъунщӀэн, зэбгрыхын.

ЩАПХЪЭХЭР

• Пащтыхьыдзэм къуажэр яуфэкъат. ӀуэрыӀуатэ, фольклор

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• уфэкъын: 1. give an unsightly appearances as a result of being knocked down (by wind or hail) 2. to rob or burgle sb or sth.

УРЫСЫБЗЭ

• уфэкъын: 1. побив (ветром, градом), придать неприглядный вид чему-л. 2. ограбить, обобрать кого-что-л.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын