Jump to content

хуеин

Тхыгъэр къыздрахар Википсалъалъэ

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС

ЭТИМОЛОГИЕ

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

  • IPA [xʷe:'jǝn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

  • ху(э)- + [ей] + -ы + -н

СПРЯЖЕНЭ

[зэгъэзэхуэжын]

Глагол лъэмыӏэс "хуеин"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

  1. ФӀэфӀын, хуэныкъуэн.
  2. Сказуемэ зэхэлъым щыщ Ӏыхьэу къагъэсэбэп.

ЩАПХЪЭХЭР

  • [Мусэ Мэсхьуд жриӀэу:] - Абы хуэдиз щыпщӀэм писыр уащӀын хуеящ. КӀыщокъуэ Алим

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ
  • хуеин: 1. want, desire to do sth 2. must, have to, be necessary (used as a part of a compound predicate)
УРЫСЫБЗЭ
  • хуеин: 1. хотеть, желать что-л. 2. должен (употребляется как часть составного сказуемого)

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын