хутыкъуэн

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [xʷǝtǝ'qʹʷɐn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• [хутыкъу] + -э + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэмыӏэс "хутыкъуэн"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. Дэхуэха хъун.
2. Бэлэрыгъын, мысакъын, зэкъуэхуауэ зыгуэрым ехутылӀэн.

ЩАПХЪЭХЭР

• Мусэ тӀэкӀуи гузавэрт, Зинэ жэщым къежьэжауэ зыгуэркӀэ хутыкъуамэ жиӀэу. Къашыргъэ ХьэпащӀэ
• МазиблкӀэ зауэм ухэтри Зы махуэ ухутыкъуакъым. Сов. Къэбэрдей ӀуэрыӀуатэ, сборник

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• хутыкъуэн: 1. be in a helpless position, get into trouble 2. show lack of concern for or complacency to possible surprises; be taken by surprise, be caught unawares.

УРЫСЫБЗЭ

• хутыкъуэн: 1. оказаться в беспомощном положении, попасть в беду 2. проявить беспечность к возможным неожиданностям, попасть врасплох.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын