хьэсэбэкъу
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ЩЫӀЭЦӀЭ
ЭТИМОЛОГИЕ
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [ħɐsɐ'bɐqʹʷ]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- [хьэс] + -э + [бэкъу]
СКЛОНЕНЭ
Закъуэ бжыгъэ | Куэд бжыгъэ | |||
---|---|---|---|---|
Мыбелджылы | Белджылы | Мыбелджылы | Белджылы | |
Именительнэ: | хьэсэбэкъу | хьэсэбэкъур | -- | хьэсэбэкъухэр |
Эргативнэ: | хьэсэбэкъу | хьэсэбэкъум | -- | хьэсэбэкъухэм |
Послеложнэ: | хьэсэбэкъукӀэ | хьэсэбэкъумкӀэ | хьэсэбэкъухэкӀэ | хьэсэбэкъухэмкӀэ |
Обстоятельственнэ: | хьэсэбэкъуу | хьэсэбэкъурауэ | хьэсэбэкъухэу | хьэсэбэкъухэрауэ |
МЫХЬЭНЭ
- ХьэситӀ зэпылъым я зэхуакум дэкӀ вагъэбдзумэ.
ЩАПХЪЭХЭР
- Нэгъуеижьыр хьэсэбэкъум ныдогъуалъхьэ. ӀуэрыӀуатэ, фольклор
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- хьэсэбэкъу: edge, border of a section of a field
УРЫСЫБЗЭ
- хьэсэбэкъу: край, граница участка поля
БИБЛИОГРАФИЕ