хэуэн

Тхыгъэр къыздрахар Википсалъалъэ

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС

ЭТИМОЛОГИЕ

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

  • IPA [xɐ'wɐn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

  • хэ- + [у] + -э + -н

СПРЯЖЕНЭ[зэгъэзэхуэжын]

Глагол лъэмыӏэс "хэуэн"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

  1. Зыгуэрхэм хэхуэу уэн.
  2. Зыгуэрым удын едзын.
  3. ПапцӀэ гуэр пкъым хыхьэн.
  4. Зыгуэрым къыхэкӀыу нэхъ кӀэщӀ, бгъузэ хъун, хэпкӀэн.

ЩАПХЪЭХЭР

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

  • ТопкӀэ бийхэм яхэуэн.
  • Напэм хэуэн.
  • Банэ хэуэн.
  • Цейр хэуэри цӀыкӀу хъуащ.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ
  • хэуэн: 1. hit or shoot swh, among or amidst sth 2. hit, strike sth 3. prick yourself on sth (a nail or thorn) 4. shrink (about cloth or fabric)
  • ТопкӀэ бийхэм яхэуэн: shoot at the enemy with artillery.
  • Напэм хэуэн: hit sb in the face.
  • Банэ хэуэн: prick yourself on a thorn.
  • Цейр хэуэри цӀыкӀу хъуащ: the Circassian coat shrank and became too small.
УРЫСЫБЗЭ
  • хэуэн: 1. бить, стрелять куда-л., во что-л. (в какую-л. массу) 2. ударить кого-л. 3. колоться (о гвозде, колючке и т. п.) 4. сесть (о ткани)
  • ТопкӀэ бийхэм яхэуэн: стрелять из артиллерии по врагу.
  • Напэм хэуэн: ударить в лицо.
  • Банэ хэуэн: колоться о колючке.
  • Цейр хэуэри цӀыкӀу хъуащ: черкесска села и стала слишком маленькой.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын