Jump to content

шыдыгу

Тхыгъэр къыздрахар Википсалъалъэ

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ЩЫӀЭЦӀЭ

ЭТИМОЛОГИЕ

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

  • IPA [ʂǝ'dǝgʷ]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

  • [шыд] + -ы + [гу]

СКЛОНЕНЭ

Закъуэ бжыгъэ Куэд бжыгъэ
Мыбелджылы Белджылы Мыбелджылы Белджылы
Именительнэ: шыдыгу шыдыгур -- шыдыгухэр
Эргативнэ: шыдыгу шыдыгум -- шыдыгухэм
Послеложнэ: шыдыгукӀэ шыдыгумкӀэ шыдыгухэкӀэ шыдыгухэмкӀэ
Обстоятельственнэ: шыдыгуу шыдыгурауэ шыдыгухэу шыдыгухэрауэ

МЫХЬЭНЭ

  1. Шыд зыщӀащӀэ гу.

ЩАПХЪЭХЭР

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

  • Губгъуэм шыдыгукӀэ кӀуэн.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ
  • шыдыгу: a chaise hitched to a donkey.
  • Губгъуэм шыдыгукӀэ кӀуэн: go to the fields in a donkey chaise.
УРЫСЫБЗЭ
  • шыдыгу: бричка, в которую впрягают осла
  • Губгъуэм шыдыгукӀэ кӀуэн: поехать в поля на ослиной бричке.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын