шыдыгъу

Тхыгъэр къыздрахар Википсалъалъэ

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ЩЫӀЭЦӀЭ

ЭТИМОЛОГИЕ

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

  • IPA [ʂǝ'dǝʁʷ]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

  • [ш] + -ы + [дыгъу]

СКЛОНЕНЭ

Закъуэ бжыгъэ Куэд бжыгъэ
Мыбелджылы Белджылы Мыбелджылы Белджылы
Именительнэ: шыдыгъу шыдыгъур -- шыдыгъухэр
Эргативнэ: шыдыгъу шыдыгъум -- шыдыгъухэм
Послеложнэ: шыдыгъукӀэ шыдыгъумкӀэ шыдыгъухэкӀэ шыдыгъухэмкӀэ
Обстоятельственнэ: шыдыгъуу шыдыгъурауэ шыдыгъухэу шыдыгъухэрауэ

МЫХЬЭНЭ

  1. Шы къэдыгъуныр Ӏуэху зыхуэхъуа хъунщӀакӀуэ, дыгъу.

ЩАПХЪЭХЭР

  • Уей, зэманыжьу шыдыгъу зекӀуэкӀэ, емыкӀур екӀуу зылъытэ. Къэбэрдей поэзием и антологие
  • Шыдыгъу хабзэмрэ дыгъужь хабзэмрэ зэтохуэ: дыгъужьыр зыщыпсэу щӀыпӀэм Ӏэщ щиукӀыркъым жыжьэ ӀумыкӀауэ. КӀыщокъуэ Алим

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ
  • шыдыгъу: horse thief, rustler
УРЫСЫБЗЭ
  • шыдыгъу: конокрад

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын