шыӏыгъ

Тхыгъэр къыздрахар Википсалъалъэ

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ЩЫӀЭЦӀЭ

ЭТИМОЛОГИЕ

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

  • IPA [ʂǝ'ʔǝʁ]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

  • [шы] + [ӏыгъ]

СКЛОНЕНЭ

Закъуэ бжыгъэ Куэд бжыгъэ
Мыбелджылы Белджылы Мыбелджылы Белджылы
Именительнэ: шыӏыгъ шыӏыгъыр -- шыӏыгъхэр
Эргативнэ: шыӏыгъ шыӏыгъым -- шыӏыгъхэм
Послеложнэ: шыӏыгъкӀэ шыӏыгъымкӀэ шыӏыгъхэкӀэ шыӏыгъхэмкӀэ
Обстоятельственнэ: шыӏыгъыу шыӏыгъырауэ шыӏыгъхэу шыӏыгъхэрауэ

МЫХЬЭНЭ

  1. Шыр зрагъэӀыгъ, зрагъэхъумэ цӀыху.

ЩАПХЪЭХЭР

  • Зыр шыӀыгъыу къэдгъанэри, адрейхэр мывэхьэдзэ дурэшым дыдэтӀысхьащ. ӀуэрыӀуатэ, фольклор

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ
  • шыӏыгъ: a horse keeper, a groom (a person who is assigned by riders to guard horses during a battle)
УРЫСЫБЗЭ
  • шыӏыгъ: коновод (человек, которому всадники поручают охранять лошадей во время сражения, боя)

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын