ӏимансыз

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ЩЫӀЭЦӀЭ

ЭТИМОЛОГИЕ

< хьэрыпыбзэ: إيمان = ӏиман

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [ʔi:mɐn'sǝz]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• [ӏиман] + [сыз]

СКЛОНЕНЭ

	Закъуэ бжыгъэ		Куэд бжыгъэ
	Мыбелджылы	Белджылы	Мыбелджылы	Белджылы
Именительнэ:	ӏимансыз	ӏимансызыр	--	ӏимансызхэр
Эргативнэ:	ӏимансыз	ӏимансызым	--	ӏимансызхэм
Послеложнэ:	ӏимансызкӀэ	ӏимансызымкӀэ	ӏимансызхэкӀэ	ӏимансызхэмкӀэ
Обстоятельственнэ:	ӏимансызу	ӏимансызырауэ	ӏимансызхэу	ӏимансызхэрауэ

МЫХЬЭНЭ

1. Диныр зи фӀэщ мыхъу, Ӏиманыншэ.
2. ЦӀыху зэтемыт, еӀуящӀэ, Ӏиманыншэ.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• ӏимансыз: 1. non-believer, atheist 2. immoral (about a person)

УРЫСЫБЗЭ

• ӏимансыз: 1. неверующий, безбожник 2. безнравственный (о человеке)

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын