ӏэлгъул

Тхыгъэр къыздрахар Википсалъалъэ

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ЩЫӀЭЦӀЭ

ЭТИМОЛОГИЕ

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

  • IPA [ʔɐɮ'ʁʷǝɮ]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

  • [ӏэл] + [гъул]

СКЛОНЕНЭ

Закъуэ бжыгъэ Куэд бжыгъэ
Мыбелджылы Белджылы Мыбелджылы Белджылы
Именительнэ: ӏэлгъул ӏэлгъулыр -- ӏэлгъулхэр
Эргативнэ: ӏэлгъул ӏэлгъулым -- ӏэлгъулхэм
Послеложнэ: ӏэлгъулкӀэ ӏэлгъулымкӀэ ӏэлгъулхэкӀэ ӏэлгъулхэмкӀэ
Обстоятельственнэ: ӏэлгъулу ӏэлгъулырауэ ӏэлгъулхэу ӏэлгъулхэрауэ

МЫХЬЭНЭ

  1. ӀумпӀафӀэу, Ӏэсэу щымыт, къэубыдыгъуей, Ӏыгъыгъуей (Ӏэщым, нэхъыбэу шым ехьэлӀауэ), Ӏэл.
  2. Бзаджэ, къанлы, ерыщ; зэгъыгъуей, сампӀэимыхьэ, Ӏэл.

ЩАПХЪЭХЭР

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

  • Шы Ӏэлгъул.
  • ЦӀыху Ӏэлгъул.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ
  • ӏэлгъул: 1. high-spirited, skittish (usually about a horse) 2. uncontrollable, unruly, violent (about a person)
  • Шы Ӏэлгъул: a high-spirited horse
  • ЦӀыху Ӏэлгъул: a violent man
УРЫСЫБЗЭ
  • ӏэлгъул: 1. норовистый (чаще о лошади) 2. неуправляемый, неистовый (о человеке)
  • Шы Ӏэлгъул: норовистая лошадь
  • ЦӀыху Ӏэлгъул: неистовы человек

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын