гъэгъын

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [ʁɐ'ʁǝn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• гъэ- + [гъ] + -ы + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэӏэс "гъэгъын"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. гъын псалъэм и каузатив.
2. Зыгуэрым и жагъуэ щӀын, игу хэгъэщӀын.

ЩАПХЪЭХЭР

• ФӀыуэ укъэзылъагъум уигъагъынщ, жагъуэу укъэзылъагъум уигъэдыхьэшхынщ. Черкес таурыхъхэр, сборник

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

• Сабийр гъагъын.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• гъэгъын: causative for гъын: to make or let cry 2. upset, sadden sb
• Сабийр гъагъын: upset the child

УРЫСЫБЗЭ

• гъэгъын: каузатив к гъын: дать или заставить плакать 2. огорчить, опечалить кого-л.
• Сабийр гъагъын: огорчить ребёнка

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын