гъэпсэлъэн

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [ʁɐpsɐ'ɬɐn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• гъэ- + [псэлъ] + -э + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэӏэс "гъэпсэлъэн"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. псэлъэн псалъэм и каузатив.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• гъэпсэлъэн: causative for псэлъэн: make or let talk or speak (at a meeting); make or let call swh on the telephone

УРЫСЫБЗЭ

• гъэпсэлъэн: каузатив к псэлъэн: заставлять говорить, выступать (на собрании); заставить позвонить по телефону куда-л.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын