кӏэщӏэгъэкӏын

Тхыгъэр къыздрахар Википсалъалъэ

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС

ЭТИМОЛОГИЕ

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

  • IPA [tʹʂɐɕʹɐʁɐ'tʹʂǝn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

  • кӏэ- + щӏэ- + гъэ- + [кӏ] + -ы + -н

СПРЯЖЕНЭ[зэгъэзэхуэжын]

Глагол лъэӏэс "кӏэщӏэгъэкӏын"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

  1. кӏэщӏэкӏын псалъэм и каузатив.
  2. ГъэпцӀагъэ хэту зыгуэр кӀэщӀэхын; кӀэщӀэгъэкӀуэсыкӀын, кӀэщӀэдыгъукӀын.

ЩАПХЪЭХЭР

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

  • Джэдкъуртым и дамэхэр иӀэтри джэджьейхэр кӀэщӀигъэкӀащ.
  • Си тхылъыр скӀэщӀагъэкӀащ.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ
  • кӏэщӏэгъэкӏын: 1. causative for кӏэщӏэкӏын: have, make or let come out from under sth; let sb leave in secret, sneak away from sb. 2. take sb or sth out of sth
  • Джэдкъуртым и дамэхэр иӀэтри джэджьейхэр кӀэщӀигъэкӀащ: The hen raised its wings and let the chicks out from under her.
  • Си тхылъыр скӀэщӀагъэкӀащ: they took the book away from me.
УРЫСЫБЗЭ
  • кӏэщӏэгъэкӏын: 1. каузатив к кӏэщӏэкӏын: дать выйти из-под чего-л.; дать уйти тайком; улизнуть от кого-л. 2. вынимать кого-что-л. у кого-л.
  • Джэдкъуртым и дамэхэр иӀэтри джэджьейхэр кӀэщӀигъэкӀащ: курица подняла свои крылья и дала цыплятам выйти из-под себя.
  • Си тхылъыр скӀэщӀагъэкӀащ: вынули у меня книгу.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын